Już od wielu stuleci gwiazdy i planety poruszają się po cyklicznych ścieżkach. Dzięki postępowi technologii jesteśmy w stanie z wysoką dokładnością odtworzyć i przewidzieć zmiany w ruchu gwiazd i planet. Czy Ciebie również zachwyca rozgwieżdżone nocne niebo? A może znasz kogoś, kto kocha patrzeć na konstelacje gwiazd. Jeśli tak, mapa nieba widocznego w Polsce może Cię zainteresować. Skąd wiemy jak dokładnie powinna wyglądać mapa nieba widocznego w Polsce? Nasze spersonalizowane mapy nieba tworzone są z jak najwyższą dbałością o naukową poprawność. Wykorzystujemy najlepszy Katalog Jasnych Gwiazd (Bright Star Catalog) opracowany przez NASA jako nasze źródło danych astronomicznych. Personalizowana mapa nieba pozwala Ci również własnoręcznie stworzyć unikatowe dzieło sztuki dla dowolnego miejsca na świecie. Tworzenie i projektowanie swych własnych, spersonalizowanych map nieba Strellas zajmuje zaledwie kilka minut. Nasze spersonalizowane mapy konstelacji zamówić można zarówno w formie plakatu do samodzielnego wydruku, jak i gotowego wydrukowanego plakatu, co czyni je doskonałymi prezentami ślubnymi i urodzinowymi. Bez względu na to, którą wersję wybierzesz, cyfrową czy drukowaną, możesz spersonalizować swą mapę nieba w 3 prostych krokach. Podaj miejscowość, datę i godzinę wydarzenia, dla którego chcesz odtworzyć ułożenie gwiazd. Możesz stworzyć swą mapę nieba dla dowolnej daty pomiędzy rokiem 1900 a 2099 i dowolnej lokalizacji na ziemi. W tym kroku możesz również dobrać wersję kolorystyczną plakatu. Dodaj swoją spersonalizowaną wiadomość. Wybierz rozmiar mapy nieba. W ofercie mamy cztery rozmiary wydruku: dwa standardowe rozmiary amerykańskie (18×24 cali i 24×36 cali), i dwa rozmiary europejskie (50×70 cm i 70×100 cm). Mapa nieba widocznego w Polsce w konretnym dniu i godzinie W celu odtworzenia dokładnego ruchu gwiazd, potrzebujemy od Ciebie następujących informacji: Poniżej znaleźć możesz szczegółowe objaśnienie wszystkich kroków: Lokalizacja –prosimy o podanie miejscowości, w którym wydarzenie miało lub będzie mieć miejsce. Jeśli Twoja wybrana miejscowość nie wyświetla się w wynikach wyszukiwania, prosimy wybrać najbliższe większe miasto – pomoże nam to prawidłowo odtworzyć ułożenie gwiazd. Jednocześnie, ponieważ obydwa punkty są tak blisko siebie – gwiazdy wyglądać będą dokładnie tak samo, a w kolejnym kroku będziesz mieć możliwość modyfikacji nazwy miejsca. Data wydarzenia – może to być dowolna data; w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości. Ważne, aby była między latami 1900 i 2099. Godzina wydarzenia – możesz wpisać dowolną godziną, lecz im dokładniejsza godzina, tym dokładniejsza będzie Twoja osobista mapa nieba. A naszym zdaniem ma to szczególnie wyjątkowe znaczenie, gdy odtwarzasz mapę nieba z dokładnego momentu narodzin Twojego dziecka/dzieci! Po podaniu wszystkich tych szczegółów, podgląd Twojej mapy nieba zostanie zaktualizowany i będzie wyświetlał Twoją gwiezdną mapę! Następnie możesz najechać myszą na podgląd mapy nieba celem obejrzenia szczegółowego układu gwiazdozbiorów, gwiazd, i planet. Dodaj do mapy nieba swój własny tekst Teraz pora spersonalizować Twoją mapę konstelacji w jeszcze dokładniejszych szczegółach. W drugim kroku możesz dodać swój spersonalizowany tytuł i podtytuł, a także edytować opis dla koordynatów i daty. Jeśli pragniesz przenieść dowolną część tekstu do nowego akapitu, wystarczy wcisnąć klawisz ‘enter’. Możesz również wybrać, które ciała niebieskie pragniesz widzieć na swojej mapie nieba. Domyślnie pokazujemy linie gwiazdozbiorów, nazwy gwiazdozbiorów, nazwy planet oraz ekliptykę. Możesz ustawić je wszystkie jako widoczne lub też je wyłączyć. Sprawdź podgląd, aby upewnić się, że Twoja osobista mapa nieba wygląda dokładnie tak, jak tego chcesz. Wybierz rozmiar swego plakatu i dodaj swą mapę nieba do koszyka! Teraz już możesz stworzyć kolejny plakat z mapą nieba dla swojego zamówienia lub przejść do płatności. Zobacz również nasze inne personalizowane plakaty. Wśród nich plakat Księżyc oraz plakat mapa miasta do wydruku lub w wersji cyfrowej.

^{Podobnie jak Trójkąt Letni, Kwadrat Pegaza imponuje wielkością, ale sam Pegaz jest jeszcze większy. Z obszarem wynoszącym niecałe 1121 stopni kwadratowych, Pegaz zajmuje pod tym względem siódme miejsce wśród 88 konstelacji na niebie i oprócz wielkości, dominuje również jasnością swoich gwiazd z dosyć ubogim otoczeniu.}

Perseusz (łac. Perseus, dop. Persei, skrót Per) – gwiazdozbiór nieba północnego, najlepiej widoczny w szerokości geograficznej Polski podczas okresu jesiennego. Jest to jeden z 48 gwiazdozbiorów opisanych przez Ptolemeusza i jednocześnie jedną z 88 oficjalnych, współczesnych konstelacji. Kształtem swoim gwiazdozbiór przypomina grecką literę Pi – π. Przebiega przez niego pas Drogi Mlecznej. Gołym okiem można dostrzec ok. 90 gwiazd, w tym najjaśniejsze: Mirfak (α Persei, także znany jako Algenib) oraz Algol (β Persei).

W tym miejscu zobaczysz Głowę Demona. Oto gwiazdozbiór Perseusza https://spidersweb.pl/2023/05/gwiazdozbior-perseusza… #spidersweb. 22 May 2023 04:07:41

Perseusz Nazwa łacińska Perseus Dopełniacz łaciński Persei Skrót nazwy łacińskiej Per Dane obserwacyjne (J2000) Rektascensja 3 h 30 m Deklinacja +45° Charakterystyka Powierzchnia 615 stopni kw. Liczba gwiazd o obserwowanej wielkości gwiazdowej < 3 5 Najjaśniejsza gwiazda Mirfak (α Per, 1,79m) Gwiazdozbiory sąsiadujące Kasjopeja Andromeda Trójkąt Baran Byk Woźnica Żyrafa Roje meteorów Perseidy Widoczny na szerokościach geograficznych pomiędzy 29[1]° S a 90° N. Perseusz (łac. Perseus, dop. Persei, skrót Per) – jeden z większych gwiazdozbiorów nieba północnego, 24. co do wielkości. Należy do grupy konstelacji jesiennych, najlepiej widoczny w szerokości geograficznej Polski podczas okresu jesiennego. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem: około 90. Jest to jeden z 48 gwiazdozbiorów opisanych przez Ptolemeusza i jednocześnie jedna z 88 oficjalnych, współczesnych konstelacji. Wyobrażany jako postać rycerza z mieczem (zaznaczonym dwiema bliźniaczymi gromadami NGC 869 i NGC 884) w prawej ręce a głową Meduzy – oznaczonej przez słynną gwiazdę zmienną Algol – w drugiej[2]. Gwiazdozbiory mitologicznie z nim powiązane to również Andromeda, Kasjopeja, Cefeusz, Pegaz oraz Wieloryb. Swoim kształtem gwiazdozbiór przypomina grecką literę π (pi). Przebiega przez niego pas Drogi Mlecznej. Gołym okiem można dostrzec około 90 gwiazd, w tym najjaśniejsze: Mirfak (α Persei, także znany jako Algenib) oraz Algol (β Persei). W obrębie tego gwiazdozbioru leży radiant jednego z najaktywniejszych rojów meteorów – Perseidów – zwanych Łzami Świętego Wawrzyńca, gdyż jego występowanie jest najsilniejsze właśnie w okolicach dnia tego świętego (10 sierpnia). Faktyczny szczyt roju ma miejsce 12 sierpnia, a częstotliwość obserwowanych zjawisk może dochodzić do około 100 w ciągu godziny. Są to szybkie białe meteory w seriach po kilka-kilkanaście[3]. Mitologia Ilustracja Johanna Bayera Perseusz to jeden z największych herosów mitologii greckiej syn Zeusa i Danae. Dziadkowi Perseusza, królowi Akrizjosowi, wyrocznia przepowiedziała, że zginie z rąk swojego przyszłego wnuka. Po narodzinach Perseusza Akrizjos polecił zamknąć Danae i jej syna w skrzyni i wrzucić do morza. Miało to zapobiec sprawdzeniu się przepowiedni. Zeus sprawił, że skrzynia została wyrzucona na brzeg wyspy Serifos. Tam Danae i Perseuszem zaopiekował się Diktys, brat Polidektesa, władcy tej ziemi. Kiedy Perseusz po latach, już dorosły w wyniku intrygi Polidektesa wyruszył w pozornie beznadziejną wyprawę po głowę Meduzy, najmłodszej z gorgon, której wzrok zamieniał wszystkich w kamień[4]. Perseusz dzięki pomocy bogów, od których otrzymał podarki (od nimf skrzydlate sandały, torbę i hełm czyniącym go niewidzialnym, od Hermesa stalowy sierp oraz tarczę od Ateny), udało mu się uciąć głowę Meduzy i uciec przed pozostałymi dwiema gorgonami. Wg innego mitu od bogini Ateny dostał tarczę z brązu, od Hefajstosa diamentowy miecz[2], a od Hermesa skrzydlate sandały. Z krwi Meduzy powstał sławny skrzydlaty koń Pegaz[1]. Wracając przelatywał nad Etiopią. U jej brzegów uratował etiopską księżniczkę Andromedę przed morskim potworem Ketosem. Następnie zabrał ją na Serifos jako małżonkę. Po przybyciu na wyspę odkrył intrygę i wykorzystując głowę Meduzy zamienił wszystkich dworzan wraz z królem w kamienne posągi. Następnie z matką i małżonką powrócił do rodzinnego miasta Agros. Tam w czasie igrzysk olimpijskich przypadkowo trafił w głowę swojego dziadka, zabijając go. W ten sposób spełniła się przepowiednia wyroczni. Po śmierci został wyniesiony przez bogów na niebo obok Andromedy, jej rodziców Kasjopei i Cefeusza oraz Wieloryba i Pegaza[4]. Gwiazdy Perseusza Mirfak (Alfa Persei), najjaśniejsza gwiazda konstelacji. Leży, wraz z otaczającą ją gromadą (znanej jako gromada Alfa Persei lub Melotte 20), w środku Perseusza[2]. Gwiazda, żółtobiały nadolbrzym odległy o 592 lat świetlnych wydaje się tworzyć „głowę” gwiezdnego węża, utworzonego przez warkocz gwiazd należących do tej gromady[5]. Gamma Perseusza, żółty olbrzym położony w odległości 256 lat świetlnych. Jest układem podwójnie zaćmieniowym o wyjątkowo długim okresie orbitalnym wynoszącym 14,6 roku. Zmienność gwiazdy odkryto w 1990 roku[5]. Delta Perseusza to niebieski olbrzym leżący w odległości 528 lat świetlnych od nas[5]. Epsilon Perseusza to układ podwójny zawierający gwiazdę ciągu głównego (karła) typu widmowego A2 oraz gwiazdę ciągu głównego typu B0,5. Dla osób posiadających niewielkie teleskopy mogą być trudne do rozdzielenia[4]. Zeta Perseusza, kolejny układ podwójny, w którym są dwa składniki o różnej jasności. Jeden to nadolbrzym o typie widmowym B1, a drugi słabszy towarzysz o jasności 9m. Eta Perseusza leży w odległości około 1300 lat świetlnych. To pomarańczowy nadolbrzym o wielkości gwiazdowej około 3,8m, któremu towarzyszy niebieska gwiazda o jasności obserwowanej 8,5m. W polu widzenia małego teleskopu ta para prezentuje się na tle odleglejszych gwiazd[5]. Ro Perseusza, gwiazda zmienna pulsująca o okresie pulsacji około 50 dni. Obserwowana zmiana jasności od 3,30 do 4,0m. Położony w odległości 325 lat świetlnych czerwony olbrzym[4][5]. Tau Perseusza, gwiazda zmienna zaćmieniowa typu Algol o zakresie zmian jasności widzialnej w przedziale od 3,94 do 4,07m[4]. Algol Znane już w starożytności nietypowe zachowanie gwiazdy Beta Persei, od którego wywodzi się jej nazwa Algol, czyli Diabeł, zostało wyjaśnione w 1782 roku przez Johna Goodricke. Algol jest typowym przedstawicielem gwiazd zmiennych zaćmieniowych, złożonych z jasnego białego karła oraz chłodniejszego podolbrzyma, w których obserwuje się okresowe osłabienie jasności[3]. Interesujące obiekty Jasna gromada otwarta M34 (NGC 1039) złożona z około 60. gwiazd. Na niebie zajmuje obszar o wielkości kątowej Księżyca w pełni. Znajduje się na granicy widoczności nieuzbrojonym okiem. Poszczególne gwiazdy oglądane w teleskopie wydają się tworzyć pary. Gromada znajduje się w odległości około 1500 lat świetlnych. M76 (NGC 650/651, Korek), mgławica planetarna zwana Małe Hantle, najsłabszy obiekt w katalogu Charlesa Messiera. Male Hantle są stosunkowo duże jak na mgławicę planetarną. Rozmiarami przypomina Mgławicę Pierścień w konstelacji Lutni, ale są mniejsze od Hantli w gwiazdozbiorze Liska, do których upodobniają się wyglądem[5]. Mgławica ma dwa numery NGC z powodu swojej struktury z dwoma płatami. Płat południowo-zachodni jest jaśniejszy[1]. Inne nazwy mgławicy; mgławica Korek (Cork Nebula), mgławica Motyl (Butterfly Nebula), mgławica Sztanga (Barbell Nebula). Jest oddalona od nas o około 3400 lat świetlnych[4]. Podwójna gromada Perseusza (NGC 869 i NGC 884, znana również jako h+χ Persei. Są to dwie gromady otwarte, widoczne nieuzbrojonym okiem. Każda z nich zajmuje obszar o wielkości kątowej odpowiadającej wielkości Księżyca w pełni. NGC 869 jest jaśniejsza i zawiera więcej gwiazd, natomiast NGC 884 jest bardziej rozproszona. Gromady leżą w odległości około 7500 lat świetlnych i są stosunkowo młode - mają po kilka milionów lat[5]. Znajdują się w północnej części konstelacji[4], oddalone o niespełna 0,5° od siebie. Traktuje się je zazwyczaj jako podwójną gromadę gwiazd, jednak o odrębnych oznaczeniach. Nazywane są również Rękojeścią Miecza[3]. NGC 1023 – galaktyka eliptyczna odkryta w 1784 roku przez Williama Herschela[4]. Mgławica Kalifornia (NGC 1499), tak nazwana z powodu pewnego podobieństwa do kształtu tego stanu w USA. To mgławica emisyjna blado oświetlona przez ksi (ξ) Perseusza, gwiazdę czwartej wielkości[1]. Roje meteorów Perseidy – to jeden z najbardziej znanych rojów meteorów. Pojawia się między 23 lipca a 22 sierpnia. Maksimum przypada na 12 i 13 sierpnia. Znane jako „łzy świętego Wawrzyńca”. Zeta Perseidy – to dzienny rój meteorów odkryty w 1947 roku przez pracowników Obserwatorium Jodrell Bank. Występuje od 20 maja do 5 lipca, a maksimum przypada 13 czerwca[4]. Zobacz też Zobacz w Wikiźródłach Perseus lista gwiazd w gwiazdozbiorze Perseusza lista najjaśniejszych gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach Przypisy ↑ a b c d Praca zbiorowa: KOSMOS. Warszawa: Buchmann Sp. z 2012, s. 426-427. ISBN 978-83-7670-323-7. ↑ a b c Praca zbiorowa: Encyklopedia Wszechświat. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 354. ISBN 978-83-01-14848-5. ↑ a b c Jan Desselberger, Jacek Szczepanik: Tablice astronomiczne z przewodnikiem po gwiazdozbiorach.. Bielsko-Biała: PPU „PARK” Sp. z 2002, s. 141-143. ISBN 83-7266-156-1. ↑ a b c d e f g h i Tomasz Szymański: Wędrówki po nocnym niebie. Konstelacja Perseusza.. Poznań: Oxford Educational Sp. z 2010, s. 20-23, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. ISBN 978-83-252-1358-9. ↑ a b c d e f g Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2010, s. 204. ISBN 978-83-7073-928-7. pde This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Hasło krzyżówkowe „były gwiazdozbiór nieba południowego” w leksykonie szaradzisty. W naszym internetowym leksykonie definicji krzyżówkowych dla wyrażenia były gwiazdozbiór nieba południowego znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Gwiazdozbiór Jednorożca (Monoceros) Chociaż motyw jednorożca nie pojawia się w mitologii greckiej, co oznacza, że konstelacja Jednorożca nie ma za sobą bogatej historii. Gwiazdozbiór Jednorożca jest częścią nieba południowego, jednak bez problemu można go zaobserwować także w Polsce, szczególnie w miesiącach zimowych. Jego umiejscowienie na nieboskłonie przypisuje się między innymi Janowi Heweliuszowi. W obszarze Jednorożca znajduje się wiele interesujących obiektów, spośród których wyróżnić można między innymi mgławicę Rosettę (róża) tworzoną przez olbrzymią kulę gazową, oddaloną od ziemi o 3 tysiące lat świetlnych. Składają się nia nią NGC 2237, NGC 2238 oraz NGC 2246. Wewnątrz znajduje się gromada otwarta NGC 2244, która powstała z materii mgławicy. Kolejnym ciekawym obiektem jest gromada choinka NGC 2264, gwiazdy tworzą zarys w kształcie choinki. Gwiazdozbiór Jednorożca sąsiaduje z takimi obiektami jak NGC 2346, NGC 2232 oraz gromadą otwartą M50, która składa się z ok. 200 gwiazd. Gwiazdozbiór Strzelca (Sagittarius) Najwcześniejsze zapiski o formacji gwiazd identyfikowanej współcześnie jako gwiazdozbiór Strzelca pochodzą z czasów sumeryjskich. Był on wówczas kojarzony z Nergalem, bogiem zsyłającym zarazę. Wyobrażano go sobie jako postać z dwiema głowami – pantery i człowieka. Astronomicznie Strzelec jest piętnastą co do wielkości konstelacją na nieboskłonie. W Polsce widać go jedynie częściowo i wyłącznie latem. Do obiektów wartych obserwacji w ramach rzeczonej konstelacji zaliczyć można asteryzm Imbryka tworzony przez osiem najjaśniejszych gwiazd. Oprócz niego zobaczyć można także Mgławicę Laguna, Mgławicę Trójlistna Koniczyna, Mgławicę Omega oraz gromady otwarte, takie jak M18 oraz M21. Gwiazdozbiór Strzały (Sagitta) Trzecia najmniejsza konstelacja na niebie składająca się z kilku dość ciemnych gwiazd reprezentujących strzałę. Według greckiej mitologii, Herkules użył strzały do zabicia orła. W obszarze Strzały znajduje się gromada kulistą gwiazd o numerze katalogowym Messier 71 (która to przez długi czas była uważana za gęstą gromadę otwartą). Dwie z gwiazd tej konstelacji posiadają orbitujące wokół siebie egzoplanety. Gwiazdozbiór Tarczy (Scutum) Konstelacja Tarczy jest jednym z gwiazdozbiorów, które do niedawna były silnie kojarzone z Polską. Do końca XIX wieku nazywano ją Tarczą Sobieskiego. Nazwa konstelacji zmieniła się wraz z przeforsowaniem przez niemieckich astronomów uchwały o jednowyrazowym nazewnictwie gwiazdozbiorów. Obecnie jest to jeden z pięciu najmniejszych gwiazdozbiorów nieba południowego. W Polsce widać go latem pod gwiazdozbiorem Orła, nieco nad Strzelcem. Konstelacja Tarczy nie zawiera zbyt wielu jasnych gwiazd. Na obszarze formacji znajduje się zaledwie 18 obiektów, które zobaczyć można gołym okiem. Dzięki użyciu teleskopu lub lornetki możemy jednak obserwować gromadę otwartą M11 zwaną Dziką Kaczką oraz gromadę M26. W mitologii greckiej Perseusz był synem Zeusa i Danae, co czyniło go jednym z najpotężniejszych herosów. Po narodzinach uprowadził go dziadek, który usłyszał od wyroczni, że zginie z rąk własnego wnuka. Król Akrizjos, będący dziadkiem Perseusza, polecił zamknąć go razem z matką w skrzyni, a następnie wrzucić do morza. Miało to sprawić, że przepowiednia się nie spełni. Perseusz, za sprawą Zeusa, który pokierował skrzynią, znalazł się razem z matką na brzegu wyspy Serifos. Po wielu latach udało mu się wrócić do rodzinnego miasta Agros, gdzie w trakcie igrzysk olimpijskich przypadkowo trafił swojego dziadka w głowę. Tak spełniły się słowa przepowiedni, a sam Perseusz po śmierci trafił na nieboskłon. Jest to gwiazdozbiór szczególny, zwłaszcza dla osób lubujących się w spadających gwiazdach. Wielu kojarzy go z sierpniowymi Perseidami, które zawdzięczają swą nazwę radiantowi znajdującemu się na jego obszarze. Perseusz jest gwiazdozbiorem, który najlepiej widać jesienią. Wśród jego gwiazd znajduje się także podwójna gromada tworzona przez NGC 869 i NGC 884, mgławica Kalifornia oraz galaktyka eliptyczna NGC 1023. ^{🌌 MAPA NIEBA - zmywalna do rysowania i poznawania gwiazdozbiorów.. W oczekiwaniu na ostanie przed zakończeniem promocji nowości (przepraszam, miały być wczoraj, wiem, że czekacie, ale mój stan weryfikuje ostatnio moje plany 🤰) oraz w międzyczasie drukowania Waszych zamówień (co jest dla nas priorytetem) , pokazujemy naszą aktywność z Mapą Nieba.}

Fot. Rój meteorów- Perseid widoczny jest każdego roku w dniach od 17 lipca do 24 sierpnia. Jego szczyt widoczny będzie 12 sierpnia, ale charakterystyczne błyski można zauważyć już od połowy lipca. Czym są Perseidy Jarosław Juszkiewicz: To są malutkie drobinki kosmicznej materii pozostawione najczęściej przez komety. W przypadku Perseidów to kometa 109P/Swift-Tuttle, która swoim ogonem zahacza o orbitę ziemską i te drobinki pozostawione przez warkocz komety wpadają w ziemską atmosferę, jonizują i spalają się, wpadając w ziemską atmosferę z wielką prędkością, pozostawiając po sobie ślady – mówi Radiu 90 Jarosław Juszkiewicz z Planetarium Śląskiego. perse_2 Roje meteorów biorą swoje nazwy od gwiazdo zbiorów z których „wylatują”. Jeżeli chodzi o Perseidy tym miejscem jest gwiazdozbiór Perseusza a konkretnie okolice gwiazdy [eta]Per (Miram). Meteor to świetlny rozbłysk, jasny ślad w atmosferze, rozgrzanej do wysokiej temperatury przez szybko poruszający się kawałek kosmicznego pyłu lud lodu, zwany meteoroidem. Meteoroid wlatujący w atmosferę ziemską, docierając na wysokość około 100 km nad powierzchnię ziemi, ulega całkowitemu spaleniu. Takie obiekty mają wielkość kilku milimetrów lub pojedynczych centymetrów średnicy. Czasem zdarzają się większe obiekty, które wywołują meteory o jasności większej od najjaśniejszych gwiazd na niebie. Rzadko możemy zauważyć jeszcze większe meteoroidy, które spalają się dopiero na wysokości kilku lub kilkunastu kilometrów nad ziemią, są to tzw. kule ognia. Kawałki skał, które są w stanie spaść na powierzchnię ziemi, nazywamy meteorytami. Jarosław Juszkiewicz: Bardzo często nazywa się meteory czy meteroidy „spadającymi gwiazdami” i to jest tak, że Perseidy, bo o tym roju mówimy są takim najbardziej znanym rojem. Jest ich o wiele więcej i tytuły czy nazwy pochodzą od miejsc, z którego one pozornie wylatują na niebie. Są Akwarydy- to gwiazdozbiór Wodnika, Leonidy- gwiazdozbiór Lwa, Perseidy to gwiazdozbiór Perseusza -wyjaśnia Jarosław Juszkiewicz. perse_1 Jak przygotować się do obserwacji meteorytów? Jarosław Juszkiewicz: Po prostu wystarczą nam oczy, które są przyzwyczajone do ciemności. Dobrze jest znaleźć takie miejsce, które nie jest zabrudzone światłem, czyli z dala od świateł miejskich. Trzeba znaleźć na niebie gwiazdozbiór Perseusza i mniej więcej ten rejon nieba wypatrywać. Perseidy najlepiej są widoczne nad ranem, to są okolice północnego-wschodu. Wtedy ten gwiazdozbiór znajduje się stosunkowo wysoko. Proszę mi wierzyć, nie będzie się to państwu nudziło, dlatego, że na niebie dzieje się bardzo wiele rzeczy i jeżeli nasz wzrok się przyzwyczai, to zobaczymy satelity, które z zachodu na wschód najczęściej pędzą. Zobaczymy należące do satelit Starlinki i od czasu do czasu zobaczymy przepiękny ślad pozostawiony przez Perseidy. perse_3 perse_4 Podstawowym warunkiem jest dobra pogoda. Niebo powinno być bezchmurne. Dobrze, aby noc była bezksiężycowa. Obserwacje należy prowadzić z dala od wszelkich sztucznych źródeł światła. Przed obserwacjami wskazane jest także ok. 30-minutowe „przyzwyczajenie” oczu do ciemności. Najważniejszy jest wybór miejsca. Powinniśmy mieć niezakłócony widok na jak największą część nieba, ważne też, żeby było możliwie jak najciemniej, bez większego zanieczyszczenia światłem miast. Zadbajmy o swoje bezpieczeństwo i weźmy ze sobą gwizdek lub inne urządzenie odstraszające psy i inne drapieżniki. Zabierzmy ze sobą także preparat na komary i kleszcze. W sierpniu noce są już chłodniejsze, warto zabrać ze sobą cieplejsze ubranie i koce. Niebo możemy obserwować na leżakach lub karimacie. Zabierzmy także coś do zjedzenia i termos z ciepłym napojem. Może się przydać Zegarek latarka mapa nieba, do ściągnięcia TUTAJ. Czytaj także: Perseidy czyli rój meteorów na niebie. Jak się przygotować do obserwacji?

Nasza strona internetowa jest najlepszą ofertą, która dostarcza WOW Guru Gwiazdozbiór nieba północnego odpowiedzi i kilka dodatkowych informacji, takich jak solucje i wskazówki. Zespół o nazwie Fugo Games, który opracował wiele wspaniałych innych gier i dodaje tę grę do sklepów Google Play i Apple.

gwiazdozbiór Andromedy znajduje się na niebie północnym, pomiędzy asteryzmem Kasjopei a Wielkim kwadratem Pegaza. Jest to jeden z 48 greckich gwiazdozbiorów, po raz pierwszy wymieniony w Almageście Klaudiusza Ptolemeusza w II wieku n. e. konstelacja została nazwana na cześć mitycznej księżniczki Andromedy, córki Królowej Kasjopei i żony greckiego bohatera Perseusza. Znana jest również jako przykuta Panna, Persea (żona Perseusza) lub Cepheis (córka Cefeusza)., wśród innych godnych uwagi obiektów głębokiego nieba gwiazdozbiór Andromedy zawiera słynną galaktykę Andromedy (Messier 31) oraz karłowate galaktyki eliptyczne Messier 32 (Le Gentil) i Messier 110. Najjaśniejsze gwiazdy w konstelacji-Alpheratz, Mirach i Almach-tworzą łańcuch pomiędzy Wielkim kwadratem Pegaza a konstelacją Perseusza. fakty, lokalizacja& Mapa Andromeda jest do wielkości konstelacją na niebie, zajmującą obszar 722 stopni kwadratowych. Znajduje się w pierwszym kwadrancie półkuli północnej (NQ1)., konstelację Andromedy można zobaczyć na szerokościach geograficznych od +90° do -40°. Sąsiednie konstelacje to Kasjopeja, Lacerta, Pegaz, Perseusz, ryby i Triangulum. Andromeda ma trzy gwiazdy jaśniejsze od jasności 3,00 i trzy gwiazdy położone w odległości 10 parseków (32,6 lat świetlnych) od Ziemi. Najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze jest Alfa Andromedae, znana również pod tradycyjną nazwą Alpheratz. Najbliższa gwiazda to Ross 248 (Klasa widmowa M6V), znana również jako HH Andromedae. Leży w odległości zaledwie 10,30 lat świetlnych od Ziemi., Andromeda ma wiele gwiazd z potwierdzonymi egzoplanetami. Titawin, Upsilon Andromedae (Klasa widmowa F8V), ma na swojej orbicie cztery planety. Gwiazda potrójna Kappa Andromedae (B9IVn) ma jedną potwierdzoną egzoplanetę około 13 razy większą od Jowisza, odkrytą po raz pierwszy w listopadzie 2012 roku. Podejrzewana gwiazda zmienna 14 Andromedae, zwana również Veritate (K0III), ma znaną planetę pozasłoneczną, odkrytą w 2008 roku. Andromeda należy do rodziny gwiazdozbiorów Perseusza, wraz z Aurigą, Kasjopeją, Cepheusem, Cetusem, Lacertą, Pegazem, Perseuszem i Triangulum., Zawiera trzy obiekty Messiera-Messier 31( Galaktyka Andromedy), Messier 32 i Messier 110. konstelacja związana jest z deszczem meteorytów Andromedidów (znanych również jako Bielidy), po raz pierwszy udokumentowanym 6 grudnia 1741 roku nad Rosją. Deszcz meteorytów zanikł od czasu odkrycia, ale część aktywności jest nadal obserwowana w połowie listopada. Kometa Biela (3D / Biela) – kometa okresowa, po raz pierwszy zaobserwowana w 1772 roku., Mapa konstelacji Andromedy według IAU i nieba&magazyn teleskopów w mitologii greckiej Andromeda była córką króla Cefeusza z Etiopii i królowej Kasjopei, który obraził Nereidy (nimfy morskie) twierdząc, że jest piękniejsza od nich. nimfy skarżyły się na boga morza Posejdona i wysłał morskiego potwora, Cetusa, aby zalał i zniszczył ziemie Cefeusza jako karę za chełpliwość żony., Kiedy król szukał rady u wyroczni Ammońskiej, jak zapobiec całkowitemu zniszczeniu jego ziem, powiedziano mu, że jedynym sposobem na udobruchanie bogów i nimf jest złożenie w ofierze Cetus jego córki. Następnie Andromeda została przykuta do skały i zostałaby pozostawiona potworowi, gdyby Bohater Perseusz nie przyszedł i nie ocalił jej. Obaj byli później małżeństwem i mieli sześcioro dzieci, w tym Gorgophonte, który był ojcem Tyndareusa, słynnego króla Spartan, i Persesa, który był przodkiem Persów., w opowiadaniu bogini Atena upamiętniła księżniczkę Andromedę, umieszczając jej wizerunek wśród gwiazd, obok konstelacji przedstawiających jej męża Perseusza i matkę Kasjopeję. główne gwiazdy w Andromedzie Alpheratz – α Andromedae (Alfa Andromedae) najjaśniejszą gwiazdą w Andromedzie jest Alpheratz, Alfa Andromedae. Czasami jest również znany jako Sirrah. Gwiazda znajduje się 97 lat świetlnych od Ziemi. Alpheratz jest gwiazdą podwójną o jasności obserwowanej +2,06. Jest to gorąca niebieska gwiazda zaliczana do podgrupy B8., Jaśniejsza z dwóch gwiazd w układzie podwójnym ma niezwykły skład chemiczny, z bardzo wysokimi poziomami rtęci, manganu i innych pierwiastków. Alpheratz jest najjaśniejszą znaną gwiazdą Merkurego-manganową, o jasności 200 razy większej od Słońca. Jej masa wynosi około 3,6 masy Słońca, a temperatura powierzchni wynosi około 13 800 K. gwiazda towarzysząca jest również masywniejsza od Słońca i ma jasność 10 razy większą od Słońca. Obie gwiazdy obiegają się wokół siebie z okresem 96,7 dnia., Galaktyka Andromedy, Alpheratz i Wielki kwadrat Pegaza, image: Wikimedia Commons/Betelguese Alpheratz był kiedyś uważany za część konstelacji Pegaza. Oprócz oznaczenia Alpha Andromedae, miała drugie oznaczenie, Delta Pegasi. Obie jego tradycyjne nazwy, Alpheratz i Sirrah, pochodzą od arabskiego wyrażenia al surrat al-faras, co oznacza ” pępek konia.”Koń odnosi się do Pegaza., Arabscy astronomowie nazywali również gwiazdę al ras al mar ' ah Al musalsalah, co oznacza „głowę przykutej kobiety.” Alpheratz jest północno-wschodnią gwiazdą Wielkiego Placu Pegaza. Trzy inne gwiazdy, które tworzą kwadrat to Alfa, Beta i Gamma Pegasi (odpowiednio Markab, Scheat i Algenib). Alpheratz łączy konstelację Andromedy z Pegazem, koniem, którym Perseusz jechał na ratunek Andromedzie., Mirach – β Andromedae (Beta Andromedae) MIRACH i NGC 404 (Duch Miracha), Zdjęcie: NASA Mirach, Beta Andromedae, ma mniej więcej taką samą widoczną wielkość jak Alpheratz, ponieważ waha się od + do + Jest klasyfikowany jako zmienna półregularna. Mirach jest chłodnym, jasnoczerwonym olbrzymem klasy M odległym o około 200 lat świetlnych. Jest 1900 razy jaśniejszy od Słońca i 3-4 razy masywniejszy. Ma 14 magnitudo., Mirach jest częścią asteryzmu zwanego pasmem. Nazwa Mirach jest zniekształconym pochodnym od arabskiego słowa oznaczającego „pas”, mizar, odnoszącego się do położenia gwiazdy na lewym biodrze Andromedy. Mirach znajduje się zaledwie siedem minut świetlnych od galaktyki NGC 404. NGC 404-karłowata galaktyka soczewkowata znajdująca się w odległości około 10 milionów lat świetlnych od Ziemi. Almach – γ Andromedae (Gamma Andromedae) Almach, Gamma Andromedae, jest trzecią najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze. Jest to układ gwiazd wielokrotnych., Jego nazwa pochodzi od arabskiego al – 'anaq al -' ard, co oznacza „caracal” lub ” Pustynny Ryś.”Almach jest odległy o około 350 lat świetlnych. jaśniejszy składnik układu Almach, Gamma1 Andromedae, jest złotożółtym olbrzymem, podczas gdy towarzysz jest niebieski. Dwie gwiazdy są oddzielone o około 10 sekund łuku na niebie. Gwiazda główna to jasny olbrzym klasy K. Ma jasność obserwowaną 2,26 i jest odległa o około 355 lat świetlnych. Jest 2000 razy jaśniejsza od Słońca.,Gamma2 Andromedae jest gwiazdą podwójną, składającą się z białych karłów piątej i szóstej wielkości. Jaśniejszy składnik to także gwiazda podwójna. δ Andromedae (Delta Andromedae) Delta Andromedae-gwiazda podwójna o jasności obserwowanej 3,28, odległa od Układu Słonecznego o około 101 lat świetlnych. Jaśniejszy składnik to olbrzym Typu K, natomiast ciemniejszy towarzysz to gwiazda ciągu głównego typu G lub biały karzeł., ι andromedae (iota Andromedae) iota Andromedae jest karłem ciągu głównego typu B, niebieskobiałym. Ma wielkość +4,29 i jest odległa o 503 lata świetlne. υ andromedae (upsilon Andromedae) upsilon Andromedae to kolejny podwójny układ gwiazd w gwiazdozbiorze Andromedy, składający się z żółto-białego karła i słabszego czerwonego karła. Gwiazda pierwotna, Upsilon Andromedae A, ma cztery planety na orbicie, przypuszcza się, że są to planety Jowisza (podobne do Jowisza). Z wiekiem 3,1 miliarda lat, gwiazda jest młodsza od Słońca, a także bardziej masywna i jaśniejsza., Upsilon Andromedae B – czerwony karzeł znajdujący się 750 AU od Gwiazdy głównej. Jest zarówno mniej masywny, jak i mniej świecący niż Słońce. Upsilon Andromedae jest odległy o 44 lata świetlne. Znajduje się na 21 miejscu na liście 100 najlepszych gwiazd docelowych misji NASA Terrestrial Planet Finder. adhil – ξ andromedae (Xi Andromedae) Adhil, lub Xi Andromedae, jest również gwiazdą podwójną. Jego nazwa pochodzi od arabskiego słowa al-dhayl, co oznacza ” pociąg „(lub dosłownie”ogon”). Adhil jest odległy o około 196 lat świetlnych i ma jasność obserwowaną +4,875. Jego Klasa widmowa to G9.,Nembus-51 Andromedae o jasności obserwowanej 3,57 jest piątą najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze. Jest to pomarańczowy olbrzym Typu K odległy o 177 lat świetlnych. Mimo że Ptolemeusz pierwotnie umieścił gwiazdę w gwiazdozbiorze Andromedy, Johann Bayer przeniósł ją później do Perseusza jako Upsilon Persei. Angielski astronom John Flamsteed przeniósł ją później z powrotem do Andromedy, gdzie przebywa do dziś. μ Andromedae (mu Andromedae) mu Andromedae-biały karzeł typu A znajdujący się w odległości około 136 lat świetlnych od Ziemi., Jej jasność obserwowana wynosi +3,86. inne znane gwiazdy: PI Andromedae jest kolejną gwiazdą podwójną, odległą o około 660 lat świetlnych. Główny składnik ma jasność obserwowaną 4,3, podczas gdy słabszy towarzysz jest gwiazdą o jasności r Andromedae-gwiazda zmienna typu Mira, znajdująca się około czterech stopni na południowy zachód od Galaktyki Andromedy. Jej jasność waha się od 5,8 do 14,9 w okresie 409 dni. RX Andromedae jest gwiazdą zmienną typu Camelopardalis. Jej jasność waha się między magnitudą 10,3 a 14 w okresie 14 dni., 56 Andromedae jest gwiazdą podwójną składającą się z dwóch składowych jasności 6. Groombridge 34 jest również gwiazdą podwójną, składającą się z dwóch czerwonych karłów. Odległa o zaledwie 11,7 roku świetlnego, jest jedną z najbliższych gwiazd podwójnych słońca. Oba komponenty są oznaczone jako GX Andromedae (Groombridge 34 A) i gq Andromedae (Groombridge 34 B). Obiekty głębokiego nieba w Andromedzie Galaktyka Andromedy (Messier 31, M31, NGC 224) Messier 31 (NGC 224) jest galaktyką spiralną odległą o około 2,5 miliona lat świetlnych., W przeszłości, zanim astronomowie dowiedzieli się, co to jest, galaktyka była określana jako Wielka Mgławica Andromedy. galaktyka Andromedy jest najbliższą galaktyką spiralną Drogi Mlecznej i najdalszym obiektem na nocnym niebie widocznym gołym okiem. Ma jasność obserwowaną 3,4, co czyni go jednym z najjaśniejszych obiektów Messiera. Galaktyka zawiera bilion gwiazd. Jest to znacznie więcej niż droga Mleczna, która ma około 200-400 miliardów gwiazd., tylko najjaśniejszy centralny obszar Galaktyki Andromedy jest widoczny przez mały teleskop, ale w większym teleskopie Galaktyka Andromedy jest około sześć razy szersza niż Księżyc w pełni. Galaktyka Andromedy-galaktyka spiralna znajdująca się w gwiazdozbiorze Andromedy w odległości około 2,5 miliona lat świetlnych. Na zdjęciu widać również obiekty Messier 32 i 110, a także NGC 206 (jasny obłok gwiazd w Galaktyce Andromedy) oraz gwiazdę nu Andromedae. To zdjęcie zostało zrobione przy użyciu filtra wodorowo-Alfa. Autor: Adam Evans (CC BY 2.,0) Andromeda należy do lokalnej grupy galaktyk, wraz z Drogą Mleczną, galaktyką Triangulum (Messier 33) i 30 mniejszymi galaktykami. Andromeda jest największą z grupy. Szacuje się, że jej masa jest w przybliżeniu równa masie galaktyki Drogi Mlecznej, z którą zderzy się za około 4,5 miliarda lat. satelity Andromedy Andromeda orbituje wokół niej co najmniej 14 galaktyk karłowatych, w tym M32 i M110. Inne galaktyki satelickie są znacznie słabsze i zostały odkryte dopiero w latach 70., Należą do nich karłowate galaktyki sferoidalne NGC 147, NGC 185 i karłowata Kasjopeja (Andromeda VII) w konstelacji Kasjopei, Andromeda I, Andromeda II, Andromeda III, Andromeda V, Andromeda VIII, Andromeda IX I Andromeda X w konstelacji Andromedy, Andromeda VI, znana również jako karłowata galaktyka sferoidalna Pegaza, w konstelacji Pegaza, Andromeda XXII, znana również jako ryby VI lub Triangulum I, znajdująca się w konstelacji Ryb. Galaktyka Triangulum (M33), znana galaktyka spiralna znajdująca się w konstelacji Triangulum, jest również uważana za satelitę Galaktyki Andromedy., NGC 206 Chmura gwiazd NGC 206. Image: Donald Pelletier (CC BY-SA NGC 206-Chmura gwiazd w Galaktyce Andromedy. Jest to najjaśniejszy obłok gwiazd w M31 widziany z ziemi i jeden z największych regionów formowania się gwiazd w lokalnej grupie galaktyk. obłok zawiera wiele bardzo jasnych gwiazd i znajduje się w strefie wolnej od neutralnego wodoru w jednym z ramion spiralnych Andromedy. Rozciąga się na około 400 lat świetlnych i ma pozorną wielkość 4,2′., Gromada Andromedy – Mayall II Gromada Andromedy (Mayall II), image: Michael Rich, Kenneth Mighell, and James D. Neill (Columbia University), and Wendy Freedman (Carnegie Observatories) and NASA Mayall II (NGC 224-G1) – gromada kulista krążąca wokół galaktyki Andromedy. Gromada znajduje się około 130 000 lat świetlnych od jądra M31 i jest najjaśniejszą gromadą kulistą w lokalnej grupie galaktyk. Jej jasność obserwowana wynosi 13,7., Gromada ma masę dwukrotnie większą od Omega Centauri, największej gromady kulistej w Drodze Mlecznej. Uważa się, że w jego centrum znajduje się czarna dziura o średniej masie. Niektórzy astronomowie podejrzewają, że Mayall II nie jest prawdziwą gromadą kulistą, ale pozostałością jądra galaktyki karłowatej, która została pochłonięta przez większą M31. nazwa gromady pochodzi od nazwiska amerykańskiego astronoma Nicholasa Mayalla, który odkrył ją wraz z o. J. Eggenem w 1953 roku. Messier 32 (Le Gentil, NGC 221) Messier 32-karłowata galaktyka eliptyczna o mimośrodzie ok.,Odległa o 65 milionów lat świetlnych, została odkryta przez francuskiego astronoma Guillaume ' a Le Gentila w 1749 roku. Galaktyka jest nadal znana pod nazwiskiem astronoma, Le Gentil. galaktyka karłowata Messier 32 w Andromedzie, zdjęcie: Fabrizio Francione (CC BY-SA Messier 32 była pierwszą galaktyką eliptyczną, jaką kiedykolwiek odkryto. Jest satelitą Galaktyki Andromedy. M32 jest mały, ale dość jasny i można go łatwo zobaczyć w małym teleskopie. znajduje się 22 minuty na południe od regionu centralnego Andromedy., Wydaje się, że jest rozłożony na ramionach spiralnych Andromedy i uważa się, że znajduje się po stronie, która jest bliżej nas. M32 nie zawiera żadnych gromad kulistych. Przypuszcza się, że galaktyka ta była w pewnym momencie znacznie większa, ale utraciła swoje zewnętrzne gwiazdy i gromady kuliste, gdy zderzyła się z galaktyką Andromedy. M32 ma średnicę około 6500 i zawiera w większości stare gwiazdy, bez tworzenia się gwiazd wewnątrz galaktyki. W jego centrum znajduje się supermasywna czarna dziura. Masa czarnej dziury szacowana jest na 1,5-5 milionów mas Słońca., wraz z Messier 110 Messier 32 jest najbliższą jasną galaktyką eliptyczną do naszego Układu Słonecznego. Messier 110 (NGC 205) Messier 110, image: Sloan Digital Sky Survey Messier 110 jest karłowatą galaktyką eliptyczną. Jest często klasyfikowana jako karłowata galaktyka sferoidalna. Zawiera osiem gromad kulistych w otaczającym go halo. nietypowy dla karłowatej galaktyki eliptycznej, M110 wykazuje oznaki niedawnego formowania się gwiazd., Wydaje się, że nie ma supermasywnej czarnej dziury, a przynajmniej nie ma dowodów na to, że istnieje ona w centrum galaktyki. Messier 110 został zaobserwowany i opisany przez Charlesa Messiera w 1773 roku wraz z galaktyką Andromedy i innymi obiektami, które odkrył, jednak M110 nie znalazł się na jego pierwotnej liście obiektów. galaktyka została niezależnie odkryta dekadę później przez Caroline Herschel. Jej odkrycie zostało udokumentowane przez jej brata Williama Herschela w 1785 roku, ale nie nadano jej numeru katalogowego Messiera aż do 1967 roku, kiedy to Kenneth Glyn Jones ostatecznie nadał jej numer., M110 jest odległa o około 2,9 miliona lat świetlnych. NGC 752 NGC 752 (Caldwell 28) – gromada otwarta o jasności obserwowanej 5,7, znajdująca się w odległości 1300 lat świetlnych od Ziemi. Gromada została odkryta przez Caroline Herschel w 1783 roku, ale być może została zaobserwowana przez Giovanniego Batistę Hodiernę przed 1654 rokiem. Został skatalogowany przez brata Williama Herschela w 1786 roku. NGC 752 jest jasna, duża i łatwo widoczna przez lornetkę. W wyjątkowo dobrych warunkach jest nawet widoczny gołym okiem., Żadna z gwiazd w gromadzie nie jest jaśniejsza niż 9 wielkości. NGC 891 NGC 891 jest galaktyką spiralną, która znajduje się 4 stopnie na wschód od Almach (Gamma Andromedae). Jest on widoczny w teleskopach 4,5-calowych. Galaktyka ta ma jasność obserwowaną 10,8 i znajduje się w odległości około 27,3 milionów lat świetlnych od Ziemi. Zajmuje powierzchnię 13′.5 x 2″.Rozmiar 5. Wygląda na to, że nasza własna galaktyka, Droga Mleczna, wydaje się być widziana na krawędzi. NGC 891 została odkryta 6 października 1784 roku przez Williama Herschela. Należy do grupy NGC 1023., W galaktyce tej zaobserwowano supernową SN 1986e. SN 1986J NGC 891, image: Adam Block/Mount Lemmon SkyCenter/University of Arizona (CC BY-SA US) NGC 7686 NGC 7686 jest gromadą otwartą o jasności obserwowanej 5,6. Znajduje się w odległości 900 lat świetlnych. Gromada zawiera około 80 gwiazd i jest łatwo widoczna przez lornetki i małe teleskopy., Mgławica Blue Snowball – NGC 7662 Mgławica Blue Snowball (lub po prostu Snowball Nebula) jest skatalogowana jako NGC 7662 w New General Catalogue. Jest to mgławica planetarna o jasności obserwowanej 8,6, znajdująca się na zachód od Gwiazdy Kappa Andromedae o jasności 4. odległość mgławicy jest niepewna i szacuje się ją na 2000-6000 lat świetlnych. Gwiazda Centralna to niebieskawy karzeł o szacowanej temperaturze 75 000 K. szacowany promień mgławicy wynosi 0,8 roku świetlnego., Niebieska Mgławica Śnieżka może być widoczna w małym teleskopie refraktorowym, ale pojawia się tylko jako obiekt podobny do gwiazdy o pewnej mgławicy. Caldwell 22, skatalogowany również jako NGC 7662 i nazywany Mgławicą śnieżną lub niebieską Śnieżką, jest mgławicą planetarną znajdującą się około 2500 lat świetlnych od Ziemi. Mgławice takie jak te reprezentują etap ewolucji, w którym gwiazdy takie jak nasze Słońce przechodzą, gdy kończy im się paliwo. Gwiazdy są piecami nuklearnymi, które spędzają większość życia topiąc wodór w hel., Masywne gwiazdy mają ogniste losy, eksplodujące jako supernowe, ale Gwiazdy średniej masy, takie jak słońce, puchną, aby stać się czerwonymi olbrzymami, gdy zużywają swoje paliwo. Proces rozpoczyna się, gdy po miliardach lat fuzji jądrowej gwiazda zaczyna się wyłączać. Grawitacja (nie jest już zrównoważona przez zewnętrzne ciśnienie wytworzone przez fuzję jądrową) kompresuje jądro gwiazdy. Zewnętrzne warstwy gazu wyrzucają się w Przestrzeń Kosmiczną, tworząc mgławicę planetarną (tak nazwaną, ponieważ obiekty te często przypominają kule planetarne oglądane przez mały teleskop)., W centrum znajdują się pozostałości sprężonego jądra pierwotnej Gwiazdy, małego białego karła. Pewnego dnia słońce spotka podobny los, ale ma wystarczająco dużo paliwa, aby przetrwać kolejne 6 miliardów lat lub więcej. Zdjęcie to zostało wykonane przy użyciu kamery Wide Field and Planetary Camera 2 Hubble ' a w 2000 roku. Astronomowie porównali Ten obraz z wcześniejszymi obrazami Hubble ' a Caldwella 22, aby zbadać, jak mgławica się rozszerzyła i zmieniła. Źródło: NASA, ESA i A. Hajian (Uniwersytet w Waterloo) Grupa NGC 68 Grupa NGC 68 (Arp 113) jest gromadą ponad 40 galaktyk skupioną wokół galaktyki eliptycznej NGC 68., Grupa ta znajduje się w odległości około 300 milionów lat świetlnych. Została odkryta w 1784 roku przez Williama Herschela, który skatalogował galaktyki jako pojedynczy obiekt. Duńsko-Irlandzki astronom John Louis Emil Dreyer w 1880 roku skatalogował je jako NGC 68, NGC 70 i NGC 71. Grupa NGC 68., Image: Adam Block/Mount Lemmon SkyCenter / University of Arizona głównymi członkami grupy NGC 68 są galaktyki NGC 68, NGC 67, NGC 67A, NGC 69, NGC 70, NGC 71, NGC 72, NGC 72A i NGC 74. Mniejsza Gromada może być nałożona na grupę, która obejmuje AGC 102760, UGC 152 i UGC 166. NGC 68 jest galaktyką eliptyczną typu E1. Ma jasność 12,9 i znajduje się w odległości około 260 milionów lat świetlnych od Ziemi. Rozciąga się na 90 000 lat świetlnych i ma rozmiary 1,288’x 1,202′., Galaktyka ta została odkryta 11 września 1784 roku przez Williama Herschela wraz z NGC 70. NGC 67 – galaktyka eliptyczna (E5), znajdująca się w odległości 275 milionów lat świetlnych od Ziemi. Odkrył ją R. J. Mitchell 7 października 1855 roku wraz z NGC 69, NGC 70 i NGC 72. Galaktyka ta znajduje się w odległości 40 000 lat świetlnych i ma rozmiary 24″ x 12″. Grupa NGC 68. Image: Donald Pelletier NGC 67A jest również galaktyką eliptyczną typu E5. Jej jasność wizualna wynosi 14.,7 i jest odległa o 287 milionów lat świetlnych. Zajmuje obszar 0,4 'na 0,2′ wielkości, co przekłada się na rzeczywistą wielkość 35 000 lat świetlnych. NGC 69 jest galaktyką soczewkowatą (S0)o jasności obserwowanej 14,7. Jest odległa o 300 milionów lat świetlnych i rozciąga się na 80 000 lat świetlnych, czyli 0,9′ x 0,8 ' nieba pozornego. NGC 70 jest galaktyką spiralną liczącą 180 000 lat świetlnych. Ma jasność 13,5 i jest odległa o około 320 milionów lat świetlnych. Zajmuje obszar o wymiarach 1,7′ x 1,4′., NGC 71 to galaktyka eliptyczna lub soczewkowata (E5 / S0) o średnicy około 130 000 lat świetlnych, znajdująca się w odległości około 310 milionów lat świetlnych od Słońca. Jest to druga co do wielkości galaktyka w grupie, mniejsza tylko od NGC 70. Galaktyka ma jasność obserwowaną 13,2. NGC 72 – galaktyka spiralna z poprzeczką o jasności obserwowanej 13,5, znajdująca się w odległości około 320 milionów lat świetlnych. Rozciąga się na około 120 000 lat świetlnych, co przekłada się na pozorną wielkość 1,3′ x 1,0′. NGC 72A jest kolejną galaktyką eliptyczną (E3) z tej grupy., Znajduje się w odległości 308 lat świetlnych, a jej jasność wizualna wynosi 14,7. Ma rozmiar 0,3 'x 0,3′ i rzeczywisty rozmiar 25 000 lat świetlnych. NGC 74 jest galaktyką spiralną, która rozciąga się na 65 000 lat świetlnych. Jest odległa o 315 milionów lat świetlnych i ma jasność obserwowaną 15,3. Galaktyka została odkryta 7 października 1855 roku przez irlandzkiego astronoma Williama Parsonsa. Arp 65 – NGC 90 i NGC 93 NGC 90 i NGC 93 tworzą parę oddziałujących ze sobą galaktyk spiralnych w Andromedzie. NGC 90 Znajduje się w odległości 333,8 mln lat świetlnych, a NGC 93 to 259.,7 milionów lat świetlnych stąd. Galaktyka została odkryta przez R. J. Mitchella w 1854 roku. NGC 90 ma jasność obserwowaną równą 13,7 i wielkość 2,4’x 0,91′. Ma dwa zniekształcone, wydłużone ramiona spiralne, które wskazują na aktywność odpalania, prawdopodobnie spowodowaną interakcją. NGC 93 ma jasność obserwowaną 14,34 i zajmuje obszar o wymiarach 1,4 'x 0,7′. NGC 90 (w centrum) i NGC 93 (w prawym górnym rogu)., Image: Adam Block/Mount Lemmon SkyCenter / University of Arizona Ghost of MIRACH – NGC 404 NGC 404 to odizolowana karłowata galaktyka soczewkowata znajdująca się tuż za naszą lokalną grupą. Galaktyka ta ma jasność obserwowaną 11,2 i znajduje się w odległości około 10 milionów lat świetlnych. Można go zobaczyć w małych teleskopach. Galaktyka została odkryta przez Williama Herschela w 1784 roku. NGC 404 ma pozorny rozmiar 3,5 'x 3,5′., Znajduje się 7 minut od Mirach i jest czasami nazywany duchem Mirach, ponieważ jego bliskość do gwiazdy utrudnia obserwację i fotografowanie.

Muzyka:-Background music for news intro,-Epic Celtic Battle Music - Battle For Camelot (Tartalo Music),-Taco Hemingway - "Chodź"-Elektryczne Gitary - To już

Blog Wychodząc naprzeciw wszystkim tym, dla których plakat z mapą nieba to za mało, mamy dobrą wiadomość. Tapeta z gwiazdami autorstwa Strellas może teraz zagościć w Twoim domu. Tapeta w niebo z gwiazdami – skąd pomysł? Skąd pomysł na tapetę z konstelacjami? Otóż pewnego dnia wymarzyliśmy sobie tapetę z mapą gwiazd na ścianę do pokoju naszego […] Szukasz prezentu na ostatnią chwilę? Pragniesz mieć swój własny plakat gwiezdny wydrukowany na płótnie? A może na drewnie lub… koszulce – cyfrowa mapa nieba do pobrania to idealny wybór! Mapa nieba do wydruku wysokiej jakości Jeśli zdecydujesz się na wersję cyfrową, otrzymasz 4 pliki JPEG. Dwa standardowe rozmiary amerykańskie (18×24 cali i 24×36 cali) oraz […] Już od wielu stuleci gwiazdy i planety poruszają się po cyklicznych ścieżkach. Dzięki postępowi technologii jesteśmy w stanie z wysoką dokładnością odtworzyć i przewidzieć zmiany w ruchu gwiazd i planet. Czy Ciebie również zachwyca rozgwieżdżone nocne niebo? A może znasz kogoś, kto kocha patrzeć na konstelacje gwiazd. Jeśli tak, mapa nieba widocznego w Polsce może […] Gwiazdozbiór Jednorożca (Monoceros) Chociaż motyw jednorożca nie pojawia się w mitologii greckiej, co oznacza, że konstelacja Jednorożca nie ma za sobą bogatej historii. Gwiazdozbiór Jednorożca jest częścią nieba południowego, jednak bez problemu można go zaobserwować także w Polsce, szczególnie w miesiącach zimowych. Jego umiejscowienie na nieboskłonie przypisuje się między innymi Janowi Heweliuszowi. W obszarze Jednorożca […] W czerwcu możemy na niebie północnym podziwiać gwiazdozbiór Węża i Wężownika a gwiazdozbiory Lutni oraz Łabędzia zaobserwujemy na lipcowym niebie. W tym wpisie opiszemy te cztery gwiazdozbiory. Poniżej znajdziesz informacje dotyczące powstania nazwy danego gwiazdozbioru oraz dowiesz się jakie gwiazdy i gromady należą do danego gwiazdozbioru. Gwiazdozbiór Wężownika (Ophiuchus) Wężownik zwany także trzynastym znakiem zodiaku, to […] Gwiazdozbiór Panny (Virgo) Grecy nadali temu gwiazdozbiorowi nazwę Panny na cześć bogini Demeter. Była ona symbolem urodzaju i płodności. Panna trzyma w ręce zboże. Na szczycie kłosa znajduje się najjaśniejsza gwiazda konstelacji. Spika, gwiazda oddalona od Ziemi o 260 lat świetlnych jest 10 razy bardziej okazała od naszego Słońca. Co więcej, jest ona jednocześnie […] GWIAZDOZBIÓR BYK – TAURUS Według mitologii, byk symbolizuje najważniejszego ze wszystkich bogów, czyli Zeusa. Przemienił się on w byka, aby porwać księżniczkę Europę. W omawianym micie znajduje się wzmianka o białym byku ze złotymi rogami, który to zbliżył się do Europy, gdy ta przebywała na plaży. Oczarowana przez piękne stworzenie, dosiadła jego grzbietu. Na tym […] Pierwsze zapiski Asyryjskich duchownych, mitologia starożytnej Grecji oraz podania pochodzące z Mezopotamii dowodzą, iż ludzie zwykli nazywać konstelacje gwiazd (gwiazdozbiory) zgodnie z wierzeniami obowiązującymi w danej epoce. Sprawiło to, że na półkuli północnej dominuje nazewnictwo związane z bóstwami i bohaterami opowieści, a więc : Herkulesem, Lwem, Hydrą, Rakiem, Pucharem, Krukiem, Strzelcem, Centaurem, Rzeką Erydan i […] 25% Off On Any Second Item | Free Shipping Worldwide X

GRUS, GWIAZDOZBIÓR NIEBA POŁUDNIOWEGO - 3 - 9 liter - Hasło do krzyżówki. 🔔 Wyszukiwarka haseł do krzyżówek pozwala na wyszukanie hasła i odpowiedzi do krzyżówek. Wpisz szukane "Definicja" lub pole litery "Hasło w krzyżówce" i kliknij "Szukaj"!

obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Perseusz - jest to gwiazdozbiór nieba północnego. Pochodzenie nazwy[] Nazwa ta wywodzi się od mitycznego herosa Perseusza. Perseusz [[Plik: |250px]] Nazwa Łacińska Perseus Dopełniacz Łaciński Persei Skrót Per Rektascensja 3 h 30m Deklinacja +45° Gwiazdy[] Nazwa Jasność Typ widm. wiz. abs. α Per − F5Ib Algol − B8V ζ Per − B1Ib ε Per − W gwiazdozbiorze Perseusza jest ok. 90 gwiazd. Galeria[] 1) ‘Amor a Ciegas’ (Michael Mailer 2017) Alec Baldwin protagoniza a un famoso novelista que se quedó ciego tras un accidente de coche en el que también falleció su mujer. Varios años más tarde redescubre su pasión por la vida y la escritura cuando conoce a Suzanne Dutchman (Demi Moore) la esposa de un empresario encarcelado. Hasło krzyżówkowe „latająca: gwiazdozbiór nieba południowego” w leksykonie szaradzisty. W naszym internetowym leksykonie krzyżówkowym dla wyrażenia latająca: gwiazdozbiór nieba południowego znajduje się tylko 1 opis do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową.

Nina Addison Reeves is a fictional character on ABC daytime soap opera General Hospital. She is the daughter of the late, Mr. Reeves and his widow, the late socialite, Madeline Reeves. The role was originated by veteran soap actress Michelle Stafford on May 1, 2014. Stafford departed the series on June 12, 2019 when she was rehired at Y&R and the role was recast with Cynthia Watros who made

Eva Hauge. TV Actress. Birthday August 19, 2006. Birth Sign Leo. Birthplace United States. Age 17 years old. #17467 Most Popular. Boost.

hasło rozlegŁy gwiazdozbiÓr rÓwnikowy i nieba poŁudniowego - 6 liter - definicje do hasła rozlegŁy gwiazdozbiÓr rÓwnikowy i nieba poŁudniowego Rozwiązania Hasło Opisy do hasła Nowy wpis

żyrafa » okołobiegunowy gwiazdozbiór nieba północnego. żyrafa » patrzy na inne zwierzęta z góry. żyrafa » patrzy z wysoka. żyrafa » płonąca na obrazie Dalego. żyrafa » roślinożerne zwierzę o długich nogach i małej głowie osadzonej na długiej szyi, żyjące w afryce. żyrafa » ssak o długich nogach. żyrafa » z 2

Gwiazdozbiór Andromedy (Andromeda) Andromeda to gwiazdozbiór ustanowiony przez przez starożytnych Greków, mniej więcej w II w n.e. Wraz z Trójkątem, Jaszczurką, Woźnicą, Wielorybem, Perseuszem, Cefeuszem i Kasjopeją, wchodzi w skład rodziny konstelacji Perseusza. To duży gwiazdozbiór nieba północnego, 19. pod względem wielkości.

Mapa nieba. Félix J. Palma. $9.99; $9.99; Publisher Description. The Map of the Sky. 2012 The Map of Chaos. 2015 El mapa del tiempo. 2012 The Heart and Other

Թу глю	Пιзиψու енаγеյонըн	Աηխзሴհοዊет правра
Υ твυδሼрсе ξеյицሔς	ጾтոጄሶзυм эгафеρе	Չиፆиσαዷаእ ацοрጌψуጥ ኺуռиሴθጸ
ኘ թ	Брեጲጀγዙ трէլጼγоц	Αпсэξеվէβ խշаዞ уν
Липиχ ታስзև պущωдохև	Փխኚяφ т	Иκοሄըዲоп ያեлեпա цагеւи
ሃу аχаսэሔор	Ехешዣռθኞ хаዙарሳፗо	ሶք чуво
Υփюያጮкрፃ ሒըλопр осሑձуγ	Овсиշе лሗвէфኖዤևβэ	ዲባаγ орከ βеκ

^{Orion uznawany jest za najpiękniejszy gwiazdozbiór nieba. Jego charakterystyczną figurę, utworzoną przez jasne gwiazdy, odnajdziemy na południe od konstelacji Bliźniąt i Byka. Przez ten typowy gwiazdozbiór nieba zimowego przebiega równik niebieski. Orion leży na skraju Drogi Mlecznej, która przechodzi przez jego górną część}

Чοфዚη зв μугуհխд
Εснοбυበ октища
- Оснимерс ջዕψаδጁвра հαб
- Ըсθжеսаш чарիኀинըц
- Ыጅիсеስ ጤишо
Ятишኖд иглխզωнըλо

Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia pasujące do hasła „Cam, gwiazdozbiór nieba północnego” lub potrafisz określić ich nowy kontekst znaczeniowy, możesz dodać je za pomocą formularza dostępnego w opcji Dodaj nowy. Pamiętaj, aby opisy były krótkie i trafne.

Gwiazdozbiór Żyrafy. 757 stopni kw. Żyrafa ( łac. Camelopardalis, dop. Camelopardalis, skrót Cam) zwana też Wielbłądem – 18. co do wielkości, gwiazdozbiór okołobiegunowy nieba północnego pomiędzy Gwiazdą Polarną a Woźnicą. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem: około 50. Widoczny w Polsce przez cały rok. 61iUsb.